Οι υπόγειοι χώροι των κατασκευών, προκειμένου να μπορούν να χρησιμοποιηθούν, απαιτούν αποτελεσματική στεγάνωση έναντι υγρασίας και νερού. Στην περίπτωση που το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπισθεί είναι απλή υγρασία ή νερό χωρίς υδροστατική πίεση (π.χ. διεισδύοντα νερά βροχής), τότε η στεγανωτική στρώση συνιστάται να γίνεται από την εξωτερική πλευρά του περιβλήματος του υπογείου, δηλαδή από την πλευρά της προσβολής του νερού, όπου αυτό είναι εφικτό.
Μία τέτοια στεγανωτική στρώση οφείλει:
Όταν η στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα στο έδαφος, γύρω από τον υπόγειο χώρο, βρίσκεται άνωθεν της στάθμης του δαπέδου του υπογείου, τότε απαιτείται η διαμόρφωση του υπόγειου χώρου ως στεγανή λεκάνη, η οποία θα βρίσκεται μόνιμα μέσα στο νερό και η οποία θα υφίσταται μόνιμη υδροστατική πίεση. Στις περιπτώσεις αυτές συνιστάται συνήθως η εφαρμογή της στεγάνωσης από την εσωτερική πλευρά του υπογείου, ώστε να καταστεί δυνατή η δημιουργία μίας κλειστής, ενιαίας στεγανολεκάνης.
Μία τέτοια στεγανωτική στρώση οφείλει: